Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα για το οποίο μας παραπονιούνται και αναζητούν την συμβουλή μας οι γυναίκες ασθενείς είναι οι ενοχλήσεις στην περιοχή του κόλπου, του αιδοίου και των χείλεων του αιδοίου. Κνησμός ( "φαγούρα"), αίσθημα καψίματος, πόνος ή αίμα κατά την σεξουαλική επαφή, αυξημένα κολπικά υγρά ή υγρά με περίεργο χρώμα (πράσινο, κίτρινο) ή άσχημη οσμή είναι όλα συμπτώματα κολπίτιδας ή αιδοιίτιδας.
Πολλές φορές ο Ιατρός από την εμπειρία του, την περιγραφή των συμπτωμάτων από την ασθενή και την επισκόπηση του κόλπου και των υγρών της ασθενούς μπορεί να είναι σε θέση να γνωρίζει με σχετική βεβαιότητα το υπεύθυνο μικρόβιο και να προτείνει εμπειρική θεραπεία η οποία τις περισσότερες φορές είναι αποτελεσματική όμως η σωστότερη και πλέον ενδεδειγμένη στρατηγική σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η λήψη καλλιέργειας κολπικού υγρού και η αποστολή του σε μικροβιολογικό εργαστήριο ώστε ο Ιατρός μικροβιολόγος να μας απαντήσει ποιο ή ποια μικρόβια υπάρχουν στο δείγμα και σε ποια αντιβιοτικά είναι ευαίσθητοι ή ανθεκτικοί οι συγκεκριμένοι μικροοργανισμοί ώστε να δώσουμε την καταλληλότερη δυνατή θεραπεία και επίσης να γνωρίζουμε και να αποφασίσουμε αν απαιτείται θεραπεία και για τον σύντροφο ανάλογα το υπεύθυνο ή τα υπεύθυνα βακτήρια.
Η λήψη της καλλιέργειας κολπικού υγρού είναι απλή και εύκολη διαδικασία, παρόμοια με αυτή της λήψης του Τεστ Παπ. Η ασθενής ξαπλώνει στη γυναικολογική καρέκλα και με έναν κολποδιαστολέα (όπως αυτόν που φαίνεται στην παρακάτω εικόνα) επισκοπούμε τον κόλπο και λαμβάνουμε υγρό από τον κόλπο με έναν βαμβακοφόρο στυλεό (ο οποίος μοιάζει με μια μακριά μπατονέτα).
Υπάρχουν δυο ελαφρώς διαφορετικές διαδικασίες λήψης καλλιέργειας κολπικού υγρού, η απλή λήψη καλλιέργειας και οι πλήρεις καλλιέργειες κολπικού υγρού. Η διαφορά τους έγκειται στο ότι στις πλήρεις καλλιέργειες κολπικού υγρού εκτός από τον στυλεό που λαμβάνουμε για την απλή καλλιέργεια λαμβάνουμε ακόμα 2 επιπλέον δείγματα υγρού από τον ενδοτράχηλο με ειδικά βουρτσάκια τα οποία αποθηκεύονται σε 2 ξεχωριστά ειδικά φιαλίδια , με τα οποία ο μικροβιολόγος είναι σε θέση να μας απαντήσει για το κατά πόσον υπάρχουν κάποια επιπλέον βακτήρια στη μήτρα ( το μυκόπλασμα, το ουρεόπλασμα και τα χλαμύδια).
Τα βακτήρια αυτά σπάνια δημιουργούν συμπτώματα όπως αυτά που προαναφέραμε (αυξημένα υγρά, κνησμό, δυσοσμία κτλ ) αλλά όταν υπάρχουν και μένουν αθεράπευτα για μεγάλα χρονικά διαστήματα είναι πιθανόν να οδηγήσουν σε υπογονίμοτητα σε νεαρές γυναίκες. Επειδή λοιπόν όταν έχουμε κάποιου είδους κολπίτιδα είναι πολύ πιθανόν να συνυπάρχουν ταυτόχρονα και τα συγκεκριμένα (ειδικά όπως λέγονται) βακτήρια καλό είναι να λαμβάνονται πλήρεις καλλιέργειες κολπικού υγρού ειδικά σε νεαρές άτοκες ασθενείς χωρίς παιδιά.
Τέλος υπάρχει πιθανότητα κάποιες γυναίκες να μας παραπονιούνται για συμπτώματα όπως αυτά που αναφέραμε και στη συνέχεια οι καλλιέργειες κολπικού υγρού να μην ανευρίσκουν κάποιο μικρόβιο ή να αναφέρουν ως αποτέλεσμα φυσιολογική κολπική χλωρίδα. Στις περιπτώσεις αυτές η φυσιολογική κολπική χλωρίδα και το κολπικό pH για κάποιον λόγο έχουν διαταραχθεί - είτε λόγω χρήσης ακατάλληλων προϊόντων στην ευαίσθητη περιοχή, είτε λόγω λάθους χρήσης των προϊόντων υγιεινής της ευαίσθητης περιοχής και θα πρέπει να αποκαταστήσουμε με κατάλληλα σκευάσματα και συμπληρώματα την αναλογία της φυσιολογικής χλωρίδας και το pH του κόλπου.
